دل نوشته های دوری
با اینکه در خطوط نفسهایم حضور داری و نگاه مستم جز تو را جستجو نمی کند. با اینکه خورشید مهربانیت روشن افزای همیشگی دل من است. اما هنوز هم مشتاقم تا برایت بنویسم و با تو حرف بزنم.
هر وقت از تو مینویسم آرامشی شبیه یک شامگاه کویری همه وجودم را فرا می گیرد. هر چند خودم خوب میدانم که چیزی برای نوشتن ندارم جز نگرانیها و دغدغه هایی که ادامه دلتنگیهای همیشگی من است.
یادت می آید که به من گفتی حاضری همه غمهایم را با یک لبخند عوض کنی و من چقدر از این جمله ات به وجد آمدم؟...
این روزها ولی دوست دارم تسبیحی از ستاره به دست بگیرم و نام تو را که ذکر هر شب من است تکرار کنم.... بیشتر به فکر دل بیقرار من باش! همین.
نوشته شده در پنج شنبه 90/1/25ساعت
11:14 صبح توسط شاهد آسمانه نظرات ( ) |
Design By : Pars Skin |